خدای مهربان ما

اندیشه کودک

کودکی اندیشیدکه:

       خداچه می خورد؟!

           چه می پوشد؟!

               ودرکجا منزل دارد؟!

ندایی آمدکه:

     اوغم بندگانش را می خورد

         گناهانشان را می پوشد

             ودرقلب شکسته آنان ساکن است...

یــــــاد خـــــــدا

                        نـــسیم دانه را از دوش مورچـــه انداخت.
                                 

                                     مورچه دانه  را دوبـــاره بر دوشش گذاشت

و به خــدا گفت:

           

                       «گاهـــی یادم میــــرود که هستی،
                                            

                                             کاش بیشتر نسیـــم می وزید...»